Μια βροχή θα μας σώσει?

Ανατροπή στην ανατροπή είναι η κατάσταση τις τελευταίες μέρες. Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή και βεβαίως με την ουσιαστική συμπαράσταση αντιπολίτευσης και μέσων ενημέρωσης έκρινε εσφαλμένα πως το θέμα θα ξεφουσκώσει και θα ξεχαστεί. Εκ μέρους της αντιπολίτευσης κανείς δε μίλησε εξ αρχής γι αυτό που ου δρόμοι βοούσαν, για εκλογές. Εκ μέρους των μέσων ενημέρωσης αρχικά προβλήθηκαν έντονα οι υλικές ζημιές και οι απόψεις των πληγέντων, που έφτασαν να οδηγήσουν κάποιους ηλίθιους ανεγκέφαλους κρυπτοφασίστες να εκδηλωθούν επιτιθέμενοι σε διαδηλωτές στην Πάτρα και τη Λάρισα.
Στη συνέχεια όμως τα πράγματα άρχισαν να ανατρέπονται. Άρχισαν οι πρώτες διαρροές από τη μεριά του συστήματος. Αρχίσαμε να βλέπουμε εικόνες λοστοφόρων κουκουλοφόρων δίπλα στα ΜΑΤ, αστυνομικών να πυροβολούν ευθέως ακόμα και ΜΑΤατζή να χτυπά παρκαρισμένο αυτοκίνητο με το υπηρεσιακό κλόμπ. Ο αντίλογος άρχισε να πουλάει. Άρχισε να πουλάει σημαίνει πως είναι τόσοι αυτοί που ενδιαφέρονται να ακούσουν τον αντίλογο προς την κυβέρνηση ώστε να είναι συμφέρουσα η προβολή του από τα μέσα ενημέρωσης.
Το κράτος προχωρά στο επόμενο βήμα με σκοπό να καλύψει τη διαρροή. Ενεργοποιεί το μεγάλο τσουτσέκι. Μιλάμε για το Ε.Σ.Ρ. Το συμβούλιο εξέδωσε σήμερα υπόδειξη προς τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης σύμφωνα με την οποία πρέπει να αποφεύγεται η προβολή σκηνών ακραίας βίας και επεισοδίων με τρόπο που είναι δυνατό να ερμηνευθεί ως ενθάρρυνση για επίδειξη ακραίας αντικοινωνικής συμπεριφοράς.
Δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι οι προβολές σκηνών ακραίας βίας αλλά ο τρόπος που προβάλλονται αυτές. Ποιές είναι αυτές οι σκηνές ακραίας βίας και με ποιό τρόπο προβάλλονται ώστε να ενθαρρύνουν την επίδειξη ακραίας αντικοινωνικής συμπεριφοράς?
Ας προσεγγίσουμε το θέμα σκηνοθετικά. Η εικόνα διαδηλωτών που πετούν πέτρες και μολότωφ ή σπάνε βιτρίνες αποτελούν αποτύπωση των γεγονότων και ενημερώνουν το κοινό. Οι ίδιες εικόνες σε συνδυασμό με άλλες εικόνες ακραίας έως απαράδεκτης αστυνομικής ή πολιτικής συμπεριφοράς δημιουργούν στο θεατή σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Πρόκειται για ένα από τα παλιότερα κινηματογραφικά εφέ που εφαρμόζεται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Η τυχόν επέμβαση του Ε.Σ.Ρ. με επιβολή προστίμων σημαίνει αύξηση του κόστους για το προϊόν σε βαθμό που το κάνει ασύμφορο. Δηλαδή ο αντίλογος πουλάει αλλά κοστίζει περισσότερο από πρίν. Η οικονομική εξίσωση είναι απλή. Αν ο αντίλογος πουλάει αρκετά υπερκαλύπτει το κόστος και τα κανάλια συνεχίζουν τη μετάδοση παρά τα πρόστιμα, αν όχι σταματούν τη μετάδοση. Οπότε όλα εξαρτώνται από το ενδιαφέρον του κοινού.
Το θέμα είναι πως οι συνεχείς λανθασμένοι χειρισμοί της κυβέρνησης δημιουργούν όλο και αυξανόμενη δυσφορία στο κοινό που αναζητά με ρυθμό εκθετικής προόδου όλο και περισσότερο αντίλογο.
Ένα άλλο θέμα είναι οτι η ενέργεια του Ε.Σ.Ρ. αποδεικνύει πως τα περιθώρια στενεύουν για την κυβέρνηση μιας και το να καταφεύγεις στη λογοκρισία είναι συνήθως η πρώτη ή η τελευταία σου λύση.
Από την άλλη μεριά όταν η επιθυμία για ενημέρωση είναι μεγάλη, καμιά λογοκρισία δεν μπορεί να σταματήσει την είδηση. Ή το χιούμορ...