Κάποιο βράδυ η Μαντόνα ξαπλωμένη επι της συζυγικής κλίνης, κουκουλωμένη με το πάπλωμα, έκανε βαριεστημένα ζάπινγκ. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει με τη δορυφορική τηλεόραση, έχεις στη διάθεσή σου τρείς χιλιάδες κανάλια και τίποτα για να δείς. Ξάφνου τα νυσταγμένα μάτια της έπεσαν πάνω σ' ένα ναύτη. Ήταν πολύ ωραίο αγόρι. Άνοιξε από ενδιαφέρον τα μάτια της και γύρισε πίσω καναδυό κανάλια, αφού είχε προσπεράσει αυτό που έπαιζε το ναύτη από κεκτημένη ταχύτητα. Ανακάθισε στο κρεβάτι, έφτιαξε το μαξιλάρι στην πλάτη της, τράβηξε το πάπλωμα και άρχισε να παρακολουθεί.
Στο μεταξύ ο δικός της, ενημερωμένος σκηνοθέτης, είχε σχεδόν αποκοιμηθεί. Η τηλεόραση είναι ως γνωστό το ισχυρότερο αντισυλληπτικό. Οι διάλογοι του φάνηκαν οικείοι και γύρισε να κοιτάξει.
-Ποιό είναι αυτό το boy? Ρώτησε αυθόρμητα η Μαντόνα.
-Ο Querelle. Της απάντησε εξίσου αυθόρμητα ο Γκάι.
-Ποιός Querelle?
-Του Fassbinder.
Ακολούθησε παύση. Η σχέση τους ήταν από καιρό σε κρίση. Η Μαντόνα τα βράδια έκανε ζάπινκ και ο Γκάι προσπαθούσε να κοιμηθεί υπό τον ήχο των τηλεμάρκετινγκ τηλεοπτικών διαφημίσεων.
-Θέλω το τηλέφωνό του. Είπε η Μαντόνα σπάζωντας έτσι τη σιωπή μεταξύ τους.
Ήταν ίσως η αρχή του τέλους. Μια παραδοχή της κατάστασης.
-Δες την ταινία. Ήταν μια τελευταία προσπάθεια να σώσει τη σχέση τους.
-Θέλω το τηλέφωνό του.
-Του Fassbinder?
-Όχι, του ναύτη. Τον θέλω για την επόμενη περιοδεία μου. Θα ντυθώ κελευστίνα και θα τον μαστιγώνω. Θέλω να το σκηνοθετήσεις.
-Δες την ταινία.
Ο Γκάι γύρισε πλευρό και κοιμήθηκε. Δεν είχε πλέον νόημα. Αυτή η σχέση είχε τελειώσει.
Κάθε προσπάθεια να της ανοίξει νέους ορίζοντες είχε πέσει στο κενό. Οι γυναίκες είναι ανυποχώρητες σε τέτοια θέματα. Νομίζουν πως τα ξέρουν όλα.
Έτσι το ζευγάρι χώρισε.
Η Μαντόνα του το κράτησε. Μάλιστα σε μια τηλεφωνική τους συνομιλία για τα διαδικαστικά του διαζυγίου του είπε. "Είσαι άχρηστος, ούτε ένα τηλέφωνο δεν μπορείς να βρεις. Τι θέλω εγώ μαζί σου, αφού δεν έχεις ιδέα από show business."
Ακόμα όμως ψάχνει το ναυτάκι. Της έχει γίνει έμμονη ιδέα.
Έτσι κι εγώ φέτος το χειμώνα θα φοράω περήφανα στα κρύα τον επενδύτη μου, κληροδότημα της θητείας μου στο ένδοξο πολεμικό ναυτικό. Επίσης, πολύ θα ήθελα να δείρω μια κελευστινα. Με την καλή έννοια...
